De kunst van het niets doen
Vaak hoor ik mensen praten over niets doen alsof het een zonde is. Als je heel even ‘niets doet’ dan ben je lui of je aan het vervelen. Het is in ieder geval iets wat eigenlijk niet zou mogen. Of het nu gaat om je tiener dochter of jezelf, niets doen blijft iets wat we ten alle tijden moeten voorkomen lijkt het soms.
Met niets doen bedoel ik ook echt helemaal niets. Tegenwoordig is iedereen continue zo druk dat het eigenlijk maar zelden gebeurt dat iemand echt niets aan het doen is. Vroeger zat ik veel op social media en allerlei apps om films en series te kijken na een lange dag school. En daarna direct door naar sport en nog huiswerk maken. Dit is ook iets wat belangrijk kan zijn voor iemand om even terug bij zichzelf te komen. Ik merk dat dit voor mij niet goed meer werkt omdat je al de hele dag een overload aan energieën en prikkels hebt gehad. Als je daarna op Tiktok gaat zitten komen alle energieën daarvan er ook nog overheen. Waardoor ik nog vermoeider was uiteindelijk. Maar het is niet slecht om op die manier even bij jezelf te komen en je even af te sluiten van de buitenwereld. Op dat moment is je energie veld zich aan het proberen te ontlasten van al het “teveel”. Maar ook deze manier van uitrusten moet niet verward worden met 'niets doen'.
Maar wat is niets doen dan wel? Als je er over gaat nadenken is niets doen echt zo makkelijk nog niet. Je komt namelijk (als je het goed zou doen) terecht in de leegte. En of de leegte fijn of niet fijn is, is ook bijna niet te bepalen. Er is daar namelijk niet perse een goed of slecht, het is namelijk de leegte. Vroeger ging ik vaak begeleide meditaties luisteren. Technisch gezien was ik dan aan het mediteren maar ik kwam nooit echt in mezelf want ik luisterde niet naar mijn innerlijke stem maar naar de stem van de meditatie leraar. Zat ik daar dan in de leegte? Voor mijn gevoel niet. En ook als ik even ga zitten en aan het nadenken ben; richt ik mijn energie op deze gedachtes. Nog steeds niet het “niets doen”.
Als ik moe word van alles om me heen; is het vaak omdat ik op alle lagen te veel voel. Dan zegt mijn systeem gewoon dit is me teveel, dan voelt alles zwaar en vroeger moest ik dan echt gaan liggen omdat ik er bijna letterlijk van omviel. Nu kan ik het beter herkennen en als ik dat voel ga ik vaak gewoon even zitten, alleen, en vraag ik of al het “te veel’ bij me weggenomen kan worden. Je kan dit bijvoorbeeld vragen aan moeder aarde. Vaak komt er dan een energie stroom die alles met zich meeneemt dat ik zelf kan loslaten. Al het "te veel' in een lijstje onder elkaar zetten helpt vaak ook goed om weer helder te worden en er met een andere blik naar te kijken.
Als dit eenmaal weg is kom ik vaak heel makkelijk weer in de rust van mezelf waardoor de heldere leegte zich weer opent. Eigenlijk is niets doen alles wat er al is minus alle rommel dat in energie, gedachtes en buiten jezelf er nog bij komt. Je bent altijd in de leegte, er is geen manier om er naartoe te gaan want dan wil je ergens anders heen. De leegte en het niets doen is gewoon de ruimte in jezelf die zich opent als je al het extra los kan laten. De belangrijke ideeën die je bijvoorbeeld hebt verplaatsen zich dan vanuit je gedachtes in je energieveld. Dus je raakt ze niet kwijt, maar ze komen weer tot je op het moment dat jij ze nodig hebt.
Mijn punt is eigenlijk dat, omdat er elke dag zoveel, overal en altijd wel iets gebeurt, het juist super belangrijk is om niks te doen. Dit is namelijk het moment dat je jezelf echt kan horen en het moment waarin (bij mij in ieder geval) de beste ideeën naar boven komen. Soms is het goed om hier even aan herinnert te worden en bij stil te staan. Ben je echt gelukkig met je leven op dit moment? Zit ik op het juiste pad? En als je weerstand voelt bij het niets doen of de leegte, ga dan is bij jezelf onderzoeken: Waarom mag ik niet niks doen? Want vaak als je het irriteer als je het bijvoorbeeld je tienerzoon ziet doen kan je de oplossing alleen in jezelf vinden. Waarom irriteert dat je? Waarom mogen anderen niet niks doen? Verlang jij hier soms ook naar? En gun je het jezelf niet? Ga maar (eerlijk) voelen.
Als mensen wat vaker niets zouden doen zou er een wereld in hun openen die ze misschien als kind wel gekend hebben maar nu als “drukke volwassene” verloren zijn. Het is nooit te laat om deze wereld in jezelf te gaan ontdekken en er een keertje voor te kiezen even “niets te doen”. Het hoeft maar een kort momentje zijn en als je het eenmaal onder de knie hebt gaan deze werelden zich steeds meer verenigen.