Al sinds ik jong ben vind ik het leuk om te schrijven, en dat doe ik nog steeds. Nu in de vorm van een blog en soms ook voor tijdschriften. Gewoon, om een beetje bewustzijn te prikkelen en om en manier voor mezelf te vinden om sommige vragen die ik heb uit te werken.
Ik schrijf over een heel breed spectrum aan onderwerpen omdat ik ook veel interesses heb. Het is elke keer weer anders maar ik ben zelf bezig met: ont-wikkeling, energie, dieren, de aarde, filosofie, psychologie, spiritualiteit, duurzaamheid, creativiteit, metafysica, (quantum)fysica, omdenken en soms ook kritische vragen stellen. Ben benieuwd bij wie mijn verhalen gaan resoneren!
Misschien ken je het gevoel wel: dat je aan het dansen bent en in een heerlijke flow terecht komt. Niemand kijkt en er staat muziek aan waar jij van houdt. Onbewust haak je aan op jouw pure staat van zijn, jouw plezier en innerlijke vreugde. Ik voel dit zelf ook heel vaak en kom er steeds meer achter hoe belangrijk dansen en beweging is.
Hoe wil jij tegenover jezelf en de buitenwereld staan? Hou jij jezelf meer verborgen of ben je heel expressief? En hoe zou dit zich voor jou op de ideale manier uitvouwen? Zuiver zacht kunnen zijn tegenover jezelf en anderen is heel bijzonder. Dit komt namelijk vanuit een plek waar jouw gevoeligheid erkent wordt. En andere mensen niet (on)bewust bezig zijn om je te gebruiken of leeg te trekken. Daarnaast is het ook vanuit jezelf oordeelloos naar je gevoeligheid toe.
Je ontkomt niet aan emoties, het zijn energie verplaatsingen die je niet kan tegenhouden. Je kan ze hooguit negeren, totdat er ergens iets uit zijn voegen barst. Stagnering en het gevoel van stilstaan is een van de moeilijkste dingen om grip op te krijgen, je wilt wel maar het lukt niet. Er moet nog iets opgeruimd worden waar je nog geen aandacht aan hebt durven geven.
Vaak hoor ik mensen praten over niets doen alsof het een zonde is. Als je heel even ‘niets doet’ dan ben je lui of je aan het vervelen. Het is in ieder geval iets wat eigenlijk niet zou mogen. Of het nu gaat om je tiener dochter of jezelf, niets doen blijft iets wat we ten alle tijden moeten voorkomen lijkt het soms.
Voor gevoelige mensen is het vaak een hele opgave om ‘de confrontatie’ aan te gaan of wel hun eigen grenzen aan te geven en wat van ze te laten horen als iemand deze niet respecteert. Meestal wordt er dan gezegd: ‘je hoeft niet tegen iedereen zo lief te doen’ of ‘niemand gaat je stom vinden als je voor jezelf opkomt’. En hoewel dit zeker een belangrijk punt is voor velen van ons; stootte ik ook op iets anders.
Ik zit hier net op een nieuw plekje, letterlijk boven op mijn kamer. De hele nacht heb ik migraine gehad en liggen balen over dat ik me de laatste tijd niet zo geïnspireerd voelde. Er was iets dat het tegenhield. Ik durfde ook niet super dichtbij te komen want de stroom van energie was gewoon geblokkeerd.
